What's new in de Hoogstraat

 Afgelopen zaterdag 23 januari jl. togen mijn vader en ik naar Utrecht 

voor een informatieve dag voor mensen met een dwarslaesie.

.

Deze informatieve dag werd georganiseerd in het gerenoveerde

 revalidatiecentrum door de DON (Dwarslaesie Organisatie Nederland) en 

 De Hoogstraat, het revalidatiecentrum zelf.

Nou zei de renovatie mij niet veel omdat het mijn eerste keer in dit gebouw was.

De Hoogstraat is voor mij jeugdsentiment waar ik op 10 jarige leeftijd een stukje

jeugd doorbracht. Niet om te revalideren maar als dochter van een revalidant. 

In 1983 was De Hoogstraat nog gevestigd in een prachtig,statig oud gebouw in

de bossen van Leersum. Een plek waar ik ondanks alles een fijne tijd had.

Waar ik mijn ogen uitkeek naar de diverse mensen met handicaps 

die ik anders misschien nooit gezien had. 

Waar ik mijn vader zag groeien van een soort bedlegerige astronaut

( hij lag in een kantelbed met een haloframe) tot mijn vader die "alleen" niet meer

 kon lopen en moest accepteren dat zijn rolstoel zijn maat werd.

Waar ik het verdriet, de pijn, het gevecht, de tegenslag, de acceptatie, de rouw

maar ook het plezier, groei en geplaag onderling mee maakte.

Waar Theo, die nog redelijk jong, was mij verschrikkelijk liet schrikken 

toen hij met zijn rolstoel de trap af dook en de macht over zijn rolstoel bleek

te hebben en het leek of hij over de treden danste. 

Waar 'Pietertje', een jonge CVA patiënt, superfan was van Feijenoord en plots heel 

emotioneel kon worden. Waar wij een struisvogelei kregen van de ouders van Franny, 

waar Theo uit Tilburg grapjes maakte, waar ik 's avonds genoot van de lekkere saté 

en ga zo maar door....

 Het gerenoveerde gebouw is prachtig, ligt midden in het centrum van Utrecht

wat om te re-integreren meer aansluit bij het leren omgaan met je handicap.

Er stonden deze dag diverse standhouders die hun producten voor rolstoelers

showden.We spraken met een jong stel van "Be it !" over aangepaste kleding

 die zij ontwerpt en mijn vader en haar partner in rolstoel spraken over hun handicap.

We werden verwelkomd met koffie/thee en dit heerlijke petitfourtje. 

Frans Penninx (bestuurslid DON) opende de morgen, revalidatiearts Catja Dijkstra

nam het over en vertelde over wat nieuw is in De Hoogstraat. 

 Prof. dr. Marcel Post, bijzonder hoogleraar dwarslaesie revalidatie,

vertelde over de ontwikkelingen en onderzoek van een dwarslaesie.

Wist je bv. dat Nederland het laagste percentage dwarslaesie patiënten heeft

en we dus eigenlijk een heel veilig landje zijn. Dat de laatste tijd vooral

ouderen een dwarslaesie oplopen door de vergrijzing.

Hierna was er de gelegenheid om te lunchen.

Een heerlijk verzorgde lunch met mijn vaders favoriet, een broodje kroket.

De middag stond in het teken van workshops waar je je van te voren al moest opgeven.

Wij kozen voor de workshops:

1. arm- en handfunctie van mensen met een hoge laesie

Wat zijn de nieuwe inzichten ? 

Zou een operatie u verder kunnen helpen en hoe gaat zoiets in zijn werk.

 2. Heeft u De Hoogstraat nog nodig ?

Wanneer meld je je klachten nu bij de huisarts en wanneer bij een revalidatiearts

Wat kunt u op de polikliniek verwachten.

3. Zit u goed ?

U kunt terecht bij de zitpoli.

 Hoe komt een zitadvies tot stand en welke ontwikkelingen zijn er.

In de 33 jaar dat mijn vader in zijn rolstoel zit, hebben er niet heel veel

spectaculaire ontwikkelingen plaatsgevonden. Het is ook niet zo'n grote patiëntengroep.

 Mijn vader droomde toen al van het robotpak wat net uitkwam in Amerika,

 trainde er hard voor maar gaf de hoop op om hoogstens een uur met 

een zwaar corset te kunnen lopen. Wat leverde het hem op....

Wij hebben samen een fijne dag gehad, zijn wijzer geworden wat

De Hoogstraat nu nog steeds voor hem kan betekenen en willen

alle medewerkers die deze dag verzorgden bedanken.

Een TOPdag !