Londen # 3: Victoria & Albert museum en Carnaby Street

Na 2 dagen winkelen wilde ik erg graag

een museum bezoeken. Manon (DD) had

thuis al aangegeven hier geen zin in te hebben

en ging alleen op pad.

In mijn blog van 7 mei schreef ik al dat

ik koos voor het Victoria & Albert Museum.

Ons hotel ligt dicht bij Kensington Gardens, 

dus besloot ik om via dit park naar het museum te lopen.

Onderweg werd mijn oog getrokken naar dit plekje...

 het bleek de tuin van Kensington Palace te zijn.

Het paleis waar Lady Diana woonde en waar nu

Prins William met zijn gezin woont.

 Toen ik dit zag moest ik gelijk aan de

blog van Willy denken, zou dit daslook zijn ?

 Het standbeeld van Queen Victoria,

gemaakt door haar dochter Louise. 

 Bij de hekken worden er nog steeds bloemen neergelegd,

om Lady Diana niet te vergeten.

 Ik wandelde weer verder op weg naar het museum....

 en besloot om via de Flowerwalk te lopen.

 Daar kwam ik dit schattige eekhoorntje tegen....

(veel grijzer van kleur dan zijn Nederlandse familie)

 ....wat een nootje kreeg van een oudere dame.

Hij was zo slim om het achter het hekje

  op te peuzelen.

 Via dit hek verliet ik het park.

 Ik liep verder en kwam langs de Royal Albert Hall....

waar tegenover het Albert Memorial staat.

Weer het park in om het van dichtbij te bekijken.

 Wat een pracht en praal....

 wat zijn ze bij ons koningshuis dan gewoontjes.

 Ik liep het park weer uit door een prachtig hek,
dat voor de wereldtentoonstelling van 1851 gemaakt werd.

 Deze engeltjes sieren dat hek....

.....net als deze vaas met herten.

 Via de zij ingang kwam ik het Victoria &Albert Museum binnen.
 En stapte binnen in de beeldengalerij.

Mijn oog viel meer op de sokkel dan op

het beeld "Torso of a woman" van Auguste Rodin.

 Dit prachtige beeld van Gracie Doncaster,
dochter van een vriend, maakte Alfred Drury in 1897.

 Aimé-Jules Dalou maakte in 1873
dit tedere terracotta beeld van een zogende boerin.

Dit prachtige borduursel is een stukje van een vloerkleed
uit India in de Aziatische vleugel.

 Ooit waren brede heupen in de mode (ca 1750),
alleen voor de aller,allerrijksten.

Prachtig geborduurd met gouddraad.

 Net zoals deze baljurk uit 1820.

 Dit is een 'walking dress' , moest even
lachen bij de term alleen. Het draaide allemaal
om gezien worden.....

 net zoals de crinoline (hoepelrok)....

 die deze japonnen lichter en draagbaarder maakten.

Deze jas werd in 1937 ontworpen door Elsa Schiaperelli,

één van de belangrijkste ontwerpsters uit de jaren '20 en '30.

De surrealistische tekening werd gemaakt door Jean Cocteau

met wie ze vaker werkte.

Kijk maar eens goed wat je ziet !

Na de oorlog kwamen andere modeontwerpers
 aan de macht, zoals Christian Dior die dit
avondensemble 'Zemire' in 1954 ontwierp.

In de zaal met werken van Raphael stond
dit glimmende gouden altaarstuk.

Ik liep verder en kwam weer in de beeldengalerij,
waar dit beeld 'Neptunes en Triton' van
de Italiaanse beeldhouwer Bernini stond.

Op weg om het kaartje voor de tentoonstelling van
Alexander McQueen te kopen, liep ik door de museumshop.

Daar waren 2 zijden shawls van Alexander McQueen te koop,
opnieuw uitgebracht voor deze tentoonstelling.
 Helaas net iets boven mijn budget.

Bij de hoofdingang hing deze glazen kroonluchter...

deed mij denken aan een tros octopussen.

Het kaartje was gekocht, alleen moest ik nog een half uur
wachten eer ik de tentoonstelling naar binnen mocht.
Maar dat wachten was de moeite waard.

Stiekem maakte ik deze foto,
een soort bewijs dat ik er geweest ben.
Voor meer foto's verwijs ik naar de site van V&A.

Bij de uitgang hing deze wand vol met lenticularkaarten.
 Je weet wel van die kaarten die veranderen als je hem beweegt.
Hier van Alexander McQueen in een doodshoofd.

In de boekenshop was nog van alles te koop.
Een prachtig boek maar met dat gewicht
 werd mijn koffer te zwaar.
 Kocht voor Manon een broche met een doodshoofd
en voor mezelf een set kaarten.

In de tuin zag ik dit liefelijke tafereeltje,
schooluniformen...net of de tijd stilstaat.

Via de hoofdingang verliet ik het museum.
Had er nog uren kunnen rondkijken, maar
na 5 uur wilde ik toch graag naar mijn dochter toe.

We spraken af bij Marble Arch en
stapten daar in de bus op weg naar Hamleys.

Een mega speelgoedparadijs....

waar we de eerste Shaun the sheep tegenkwamen,
"Ben and Holly's little kingdom"door Astley Baker Davies.
'Shaun in the city' is het project georganiseerd
door de 'Wallace en Gromit's foundation' om geld bijeen
te brengen voor  Britse kinderziekenhuizen.
Er stonden tot 31 mei 50 Shauns in de stad,
versierd door diverse ontwerpers, artiesten en bekendheden.

Achter Hamleys ligt Carnaby Street,
vol met kleine aparte winkeltjes en
trendy, hippe kledingmerken.

De regenboog van Adidasschoenen.

Dé favoriet van mijn dochter, Monki.

Bij Dr. Martens stonden allemaal jongeren
voor de winkel. We konden wel naar binnen
maar er bleek later die avond en optreden te zijn van een popgroep.
Die jongens liepen gewoon door de winkel,
ons onbekend maar ze blijken ook op Pinkpop te staan
 als Manon daar naar toe gaat.

Weer een 'Shaun in the city' !

We kwamen weer langs Liberty's,
waar deze prachtige quilt in de etalage hing.

En aten daar tegenover....

weer een heerlijke pizza.

Doodmoe gingen we daarna film kijken op
de hotelkamer; Bridget Jones The edge of reason.
Een heerlijke lachfilm.