Stijn (DS) was vorige week een nachtje
bij Opa en Oma gaan logeren.
Oma had hem in de meivakantie breien geleerd (klik)
en het eerste wat hij vroeg was;
"Oma, gaan we weer breien ?"
Hij breide met een restje fluoriserend roze een klein lapje,
die hij bij het ophalen showde.
Een paar dagen later wilde hij thuis een nieuw breiwerk opzetten.
Met Papa filmpjes op you tube bekeken,
(ik was even naar mijn vader)
maar die snapte niets meer van steken opzetten
(heeft ooit breien geleerd op de lagere school,
maar was net terug vanuit Brazilië ).
Toen kwam de vraag naar mij:
"Mam, kan u steken opzetten ?"
Tja, dat is heel wat jaren geleden....
Wist nog wel wat maar de goede opzetsteken kwamen niet.
Gelukkig is er you tube waar je echt alles op kunt vinden......
En zo kwamen er 20 steken op de pen en kreeg ik
net weer een beetje lol met het opzetten en breien van de eerste pen.
De lol was kort want meneertje wilde aan de slag gaan.....
"Mam, wat breit u vast zeg !"
En ineens leek het net of ik het mijn handwerkjuf van vroeger
weer tegen mij hoorde zeggen ....
Juffrouw Hofman; een statige,grijze,wijze dame
met veel geduld en liefde voor haar vak.
In mijn herinnering is breien, strakke steken die ik
met mijn zweterige handjes haast niet van mijn naald krijg,
waardoor ik weer steken liet vallen, pffffff !
Voor mij geen lol aan !
Leuke foto's van je breiende zoon.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je mooie herinneringen
aan een lieve handwerkjuf hebt, dat hoor je wel eens anders.
Zweethandjes tijdens handwerken kan ik mij nog herinneren.
Fijne zondag,