(O)Pa zijn sla planten

Een welkom voor Jessie mijn 13e volger !

Vorige week met het super lenteweer

planten Manon (DD) en ik de eerste plantjes in ons kasje;

bloemkool,kropsla en ijsbergsla.

Deze week bracht mijn vader nog eens kropsla en lollo rosso mee.

Hij vroeg pas al vol verwachting of er al sla gepoot ging worden

Mijn vader is allergisch voor sla uit de winkel en 

verlangt na zo'n lange periode weer eens naar puur natuur sla.

Je denkt misschien "nou ,dan poot hij het toch zelf",

maar hij is lichamelijk gehandicapt en kan dat niet zelf.

Zijn handfunctie is beperkt want zijn handen zijn scheef gegroeid.

(er blijft geen plantje heel als hij het gaat doen).

Vroeger als kind ging ik graag met hem mee naar zijn moestuin bij de boer.

Rond mijn 10e jaar kreeg hij een ongeluk waardoor

 hij vanaf zijn borstkas verlamd is en in een rolstoel terecht kwam.

We verhuisden en vanaf dat moment hadden we een klein moestuintje aan huis.

Hij deed het denkwerk en ik voerde het uit.

(zo gaat het nu nog weleens).

Zo kwam er een lat met streepjes zodat ik precies

leerde op welke afstand welk zaadje gezaaid moest worden

(daardoor gebruik ik nog steeds graag een duimstok,denk ik).

De liefde voor de moestuin is mij dus met de paplepel ingegoten.

En ik geef het graag weer door.

 Stijn (DS) wilde graag helpen met het poten

van Opa's slaplantjes.

 Met stokjes gaf ik de plek aan waar hij ze moest planten.

Even je klompafdrukken wegschoffelen

 en dan water geven.

De slakkenkorrels strooide ik zelf, want ook slakken

verlangen naar zo'n lange periode graag naar een vers slablaadje.