dinsdag 29 september 2015

De smaak te pakken

Van de zomer kocht ik twee stempelsets van Birgit Koopsen.
'Dancing in the rain' gebruikte ik in mijn eerste canvas.
Ik kreeg de smaak te pakken en ging weer aan de slag
met een canvas  met het tweede stempelset 'leafs'.
Ik wilde meer laagjes creëren.
Als ondergrond plakte ik kraftlabels gestempeld
met blad en tekst op het canvas.
 Daarover een laag gesso en met een sjabloon
en structuurpasta de stippels aangebracht.
 Na het drogen met acrylverf vegen aangebracht.
 Met sprayinkt en een sjabloon de letters aangebracht,
was niet tevreden en hier later weer gesso over gesmeerd.
 Op mijn ondergrondpapier smeer ik alle verf die nog
 aan mijn kwast zit af en stempel ik mijn stempels schoon.
Dit hergebruik ik weer omdat het zo'n leuk effect geeft.
Hierop stempelde ik de bladeren en knipte ze uit.
 Een compositie verzinnen...is schuiven en kijken.
De achtergrond is nog saai....
 Met distressinkt diverse  sterrenstempels gestempeld
en met twee kleuren tattered angel inktspray 
nog wat spetters aangebracht. Dit geeft zo'n 
mooie glitter/parelmoerglans.
 Met mijn aquarelpotlood schaduw aangebracht,
hierover weer accentlijntjes getekend met een micronpen.
 De tekst :"And when the rains begins to fall,
you'll ride my rainbow in the sky. 
I will catch you if you fall,
you'll never have to ask me why "
heb ik in 1984 heel wat keertjes meegezongen.
Ik kleurde de tekstkaartjes in met gelatos.
Het jaartal en de artiesten Pia Zadora & Jermaine Jackson
schreef ik met potlood op het canvas.
Het creëren van dit canvas gebeurde op mijn gemak.
Iedere keer een laagje, laten drogen,
afstand nemen door wat anders te gaan doen
en later, soms dagen, terug te komen en te kijken.
Dat kan dankzij mijn knutselschuur waar ik het werk
kan laten liggen omdat niemand er last van heeft...
HEERLIJK, wat een geluk !

zondag 27 september 2015

Keith Haring, the political line

Manon (DD) vroeg of ik mee wilde naar de tentoonstelling 
van Keith Haring in de Kunsthal in Rotterdam.
Sinds dit schooljaar studeert ze daar aan het Grafisch Lyceum
 en ze had de posters in de stad gezien en via haar mentor
er over gehoord.
Nou ben ik van huis uit niet opgevoed met kunst.
Maar de naam Keith Haring klonk mij bekend in de oren.
Ooit, ergens in mijn tienerjaren, had ik een groene jas
met print op de rug en die print was dus van Keith Haring.
Ik dacht een poppetje en een hond. 
Nou dat was ook alles wat ik van Keith Haring wist.
 Daar kwam afgelopen dinsdag verandering in.....

Vroege werken en tekeningen
In 1978 gaat hij studeren in New York aan de
School of Visual Arts en laat zich inspireren door
 o.a. de Fransman Jean Dubuffet (in Kröller-Müller staat
 de grote zwart-witte tuin van hem),Pierre Alechinsky (Cobragroep)
en Andy Warhol.

 Het eerste lange doek uit 1978 wat ik zag,maakte mij aan het lachen.
Heb niet echt op de tekening gelet, maar die titel"Everybody knows 
where the meats comes from. It comes from the store" deed het hem.

Bij de Manhattan penistekeningen voor Ken Kicks (1978)
zag ik voor het eerst in mijn leven zoveel grappig getekende penissen
bij elkaar. Hier hangen er 17 maar totaal zijn er 78.

Metro tekeningen
Tussen 1980 en 1985 tekent hij duizenden tekeningen
op het zwarte papier dat over oude advertenties wordt geplakt
in de metrogangen in New York. Dit past goed bij zijn motto:
"kunst is voor iedereen".

Dit tekenen moest snel gebeuren omdat de kans om gepakt 
te worden groot was. Hij laat zich inspireren door
graffiti, strips, muziek en dans en ontwikkelt een
herkenbare beeldtaal.
 Zijn werken worden steeds populairder....
 hij stopt ermee als er te veel tekeningen worden weggehaald.

Staat en Indidvidu
Het zich toe-eigenen van publieke ruimte is een protest
tegen de autoriteit van de staat. Als in 1981 Ronald Reagan
als president van de VS wordt gekozen is Haring bang
dat de conservatieve regering slecht is voor de ontwikkeling
van het individu.
 Hij ontdekt nieuwe materialen om op te werken zoals
stadsvuil en vinyl zeildoek afkomstig van vrachtwagens.
 Hij ziet het als zijn missie om zich in te zetten voor
de sociale en politieke vraagstukken in zijn tijd.
 Door middel van kunst stelt hij maatschappelijke misstanden
aan de kaak. Hij neemt stelling tegen de uitwassen van het kapitalisme
en zet zich in voor nucleaire ontwapening, milieubescherming,
de strijd tegen aids en gelijke rechten voor iedereen.
 In Andy Mouse voegt hij twee van zijn helden samen;
Walt Disney en Andy Warhol.

De donkere gang waar de doeken met fluorescerende verf 
van de muur afspatten was prachtig om te zien.
 De meeste van zijn werken hebben geen titel...
zodat je je eigen interpretatie er aan kan geven
en niet beïnvloed wordt.

 In de jaren 80 was Keith Haring toonaangevend
in de New Yorkse down town gemeenschap van
jonge schilders, muzikanten en performers die de
creativiteit ontleent aan de urban straatcultuur.
 Hij was actief in de gay-gemeenschap en kwam hier
openlijk vooruit.
 Als veel van zijn vrienden besmet raken met het HIV-virus
en overlijden aan aids, dringt het tot hem door dat hij ook
ziek zou worden.
 Hij gebruikt zijn roem om campagne te voeren
 voor meer voorlichting, acceptatie en
betere behandelmethoden voor aidspatienten.
 In 1988 krijgt hij de diagnose aids.
 In 1990, op 31-jarige leeftijd, overlijdt hij aan
de complicaties van aids.
Rotterdam was in 1982 de plaats waar zijn eerste tentoonstelling
buiten de VS plaats vond. Vijfentwintig jaar na zijn dood
laat de Kunsthal zien dat zijn werk nog niets aan zeggenschap
verloren heeft.

Tot 7 februari 2016 nog te bewonderen !

donderdag 24 september 2015

Fall is when nature turns into gold

 Ik experimenteerde  nog even verder met
 het autumn stempelset van Joy Crafts.
Dit keer in prachtige herfstkleuren.
Ik stempelde eerst de tekst,
embosste de blaadjes met transparant embossingpoeder
 en bewerkte de ondergrond met distressinkt en een blending tool.
Het ene kaartje simpel en bij de ander
stempelde ik er gekleurde blaadjes omheen.

Welke spreekt jullie meer aan ?

zondag 20 september 2015

Sheltering tree; Herfst #2

mijn eerste kaartje met deze stempelset zien
en vertelde dat het naar meer smaakte...
Ik maakte er nog twee in de rode herfstkleuren,
met andere tekst en een bladhark.
Ik toverde goudgele herfsttinten tevoorschijn...
met deze kleuren distress inkt.
 Daar maakte ik 4 kaarten mee.
Eén van de kaarten stuurde ik naar mijn vriendin Gerrie
om even stil te staan bij het feit dat ze haar vader
al weer 3 jaar moet missen.
 Het is een stempelset waar je heerlijk mee
kunt variëren;
Afbeeldingsresultaat voor sheltering tree su
En die vast en zeker nog vaker hier te zien zal zijn.
Mocht je interesse in één van de kaarten hebben, 
mail dan even naar mij !

vrijdag 18 september 2015

Autumn greetings

Afgelopen winter kocht ik de autumn stempelset
van Joy Craft (of is het nou Noor design).
Nu de herfst langzaam op gang komt,
ging ik er van de week mee aan de slag.
Ik wilde de stempels in gaan kleuren
met prachtige herfstkleuren
en stempelde ze met zwarte inkt....
Toen pas zag ik hoe mooi ze eigenlijk zijn
gewoon in simpel in zwart en wit.
Ik verwerkte ze in deze blokjeskaart.
De randjes maakte ik ruw met de papier distresser
en gaf er een vintage look aan met de distress inkt
'vintage photo'.

woensdag 16 september 2015

Oude liefde roest niet

Sinds van de zomer heeft Willem (DH)
een oude liefde terug waar ik best een beetje
jaloers op ben....
zo teder als hij die liefde behandelt.
Ondanks dat 'ze' jonger is dan mij,
wordt ze toch ouder geschat.
Ze heeft nog net niet het predikaat oldtimer
maar behoort tot de klassiekers.
Eigenlijk is het een "het", 
want het is een gebruiksvoorwerp.
Dat klinkt zo afstandelijk terwijl Willem
er aardig verliefd op is...
 Ik noem haar "Koosje" 
naar de eerste eigenaar, de Oom van Willem.
Zijn Ome Koos was zo gek op die auto,
hij vertroetelde het als zijn kind.
 Dat is de reden dat Koosje er na 37 jaar
nog steeds zo piekfijn uit ziet.
 Jaren geleden kocht Willem de auto van zijn Oom.
Een uniek exemplaar omdat hij de eerste eigenaar was, 
die ook nog alle beurten en veranderingen
genoteerd heeft. Die boekjes zitten er bij.
 Willem zijn Oom overleed.
De auto stond hier in de schuur, werd zelden gebruikt
en werd een sta-in-de-weg.
Onze buurman verzamelt oude auto's, 
had interesse en wilde hem wel kopen. 
En dat gebeurde ook.
 
Af en toe zagen we de auto rijden en diep van binnen
deed het Willem pijn dat hij haar verkocht had.
 Toen hij van de zomer op marktplaats zag
dat de buurman haar wilde verkopen,
twijfelde hij geen minuut en kocht haar terug.
Hij is niet de enige die gek op haar is,
de kinderen en ook ik vinden het een feest
om mee te mogen rijden op die heerlijk
verende stoelen.
Ja, Koosje is een verrijking in ons leven.