De herfst van het leven

Het lijkt wel of ik deze herfst dubbel geniet

van de natuur. Komt natuurlijk ook door het

prachtige weer van de laatste weken.

Door al die extra zon konden we veel langer

genieten van de kleurenpracht van de bladeren.

Terwijl ik deze foto's schoot, realiseerde ik weer eens

 dat het verkleuren eigenlijk het sterfproces van een blad is.

 En als je al die bladeren van dichtbij bekijkt,

zie je dat dat proces bij ieder blad anders verloopt.

 Dit verstervingsproces komt niet alleen bij bladeren voor

maar gebeurt ook bij mensen. Door mijn werk heb ik

dit proces al vele malen mogen aanschouwen.

Het jammere alleen is, dat wij mensen niet net als

bomen de natuur gewoon zijn gang laten gaan.

Wij zijn ver verwijderd van moeder natuur en 

verstoren vaak het natuurlijke proces.

We leven in een wereld die denkt dat het leven

 maakbaar is. Zijn op zoek naar de perfecte wereld

die er ooit was in het paradijs en verleggen daarbij

grenzen om zoveel mogelijk uit het leven te kunnen halen. 

Dankzij dit,zijn er al vele ziekten overwonnen en

kunnen we levens redden en rekken. Prachtig !

We kunnen steeds meer om perfect te worden en slaan

in sommige dingen ook te ver door.

Dat kost bergen met geld.

  En op een gegeven moment is de berg op....

 De mensen waar ik mee werk zijn in de herfst van hun leven.

Net als de bladeren aan de bomen zijn ze langzaam 

aan het verkleuren.Helaas genieten wij vaak niet van hun

kleurenpracht en zijn ze soms als de bladeren op het spoor....

tot last.

Ik hoop dat er snel een oplossing komt om de bezuinigingen

 in de zorg in goede en humane banen te leiden.

We willen allemaal oud worden maar als je oud bent

en zwakker wordt, is er steeds minder aandacht voor je 

en plek in deze maatschappij.

Laten we alsjeblieft er voor waken dat we stil

blijven staan bij de zwakkeren in de samenleving,

oud én jong. Het gevoel dat je er mag zijn is

zo belangrijk. Met wat extra aandacht kun

je dit al bereiken.

Plan zulke momenten ook in in je agenda !