Mijn energiepeil is weer als vanouds,
ik werk hard aan mezelf met cognitieve therapie
en dankzij medicatie (helaas, toch nodig) is het rustig
in mijn hoofd en slaap ik weer redelijk normaal.
Na de zomervakantie ben ik langzaam begonnen
met het opbouwen van werkuren op mijn werk.
Ik werk nog therapeutisch, wat inhoud dat ik
boventallig sta en geen verantwoordelijkheid heb.
Op dit moment 2 x 3 uur per week.
Twee weken geleden had ik hier een gesprek met mijn teamleider
en p&o over. Ook had ik de vraag gesteld of er al duidelijkheid is
over mijn contract wat eind van dit jaar afloopt.Aangezien het mijn derde jaarcontract
betreft en een vaste aanstelling als AB-er (activiteiten begeleidster)
op dit moment net zoiets is als het zoeken naar een speld in een hooiberg,
is er ergens in mij toch nog een sprankje hoop.
Zij konden tijdens het gesprek hier nog niets over zeggen.
Gisteren kwam ik op mijn werk en werd ik plots meegenomen
naar een bijeenkomst met de directie. Ze waren mij de dag ervoor
per telefoon vergeten op de hoogte te stellen....
(scheelde mij gelukkig wel een hoop stress).
Hier kreeg ik wel duidelijkheid !
Helaas niet alleen ik.......ook nog 27 andere collega's.
Vanaf 1 november zijn wij boventallig; wat eigenlijk
gewoon een net woord is voor ontslagen.
Dat er bezuinigd moet worden weten we maar zo'n reorganisatie
hadden wij niet verwacht...mijn complete AB-team wordt op straat gezet,
net als het keukenpersoneel en de receptie.
Deze week hebben we allemaal nog een individueel gesprek.
Voor collega's met een vast contract start er volgende week
een werkbegeleidingstraject en voor de losse contracten
houdt het werk op als het contract afloopt.
Best spannend allemaal....
Om nu te gaan solliciteren terwijl ik nog aan het re-integreren ben,
is voor geen enkele toekomstige baas aantrekkelijk en voor mij dubbel
lastig omdat ik nog maar 3 uur per dag therapeutisch werk verricht.
Gelukkig heb ik nog 9 weken om te oefenen !
