Thanks(3)

De derde kaart die ik maakte in de "thanks"-serie

met de cricut die ik leende van mijn vriendin Marphy.

Het rode hart maakte ik met papier van Eline's winterhuis.

Deze kaart ging naar mijn broer en zijn gezin om hun te bedanken

voor het logeren en de gezelligheid in het weekend tussen kerst

en oud & nieuw.

Grote kap met vernaaid lint

Nu ik de vernaaide linten borduur, ben ik ook

geïnteresseerd in het verhaal achter de vernaaide linten. 

Bij Willy en Berthi las ik al veel over de vernaaide linten zelf.

Ik ging op zoek naar waar het vernaaide lint voor gebruikt werd.

De vernaaide linten zijn onderdeel van de hoofdbedekking
van de volwassen vrouwen op Marken.
Ook wel de "grote kap "genoemd.Volwassen werd je op je 18e jaar.

De "grote kap" bestaat uit 12 losse onderdelen,
die met spelden worden vastgezet.

Als eerste gaat er een witte katoenen muts op, de ondermuts.

Over de ondermuts wordt een kartonnen steunvorm gespeld; de brief.

Hierover komen 2 stroken rode baai, een wollen stof.

Dan komt het vernaaide lint, een "akkeltbandje" (geen idee wat dat is, denk het zwarte randje)

 en een rood lint met een "hoepie".

Een "hoepie" is een hoepeltje, wat zorgt voor het silhouet van de muts.

Hierover gaat de batisten bovenmuts met onderaan een strook kant. 

Batist is doorschijnend, waardoor het vernaaide lint gedeeltelijk zichtbaar is.

 

Onder aan de bovenmuts zit een keelband vastgemaakt met haakjes.

De keelband is soms bewerkt met kruissteek,

 meestal echter met witwerk,stopwerk of sneewerk.

 Deze foto's werden in 1943 in opdracht gemaakt voor het Openluchtmuseum.
Op de foto staat mejuffrouw de Groot uit Marken.

De grote kap werd vroeger met buurvrouwenhulp eenmaal per week "gezet"
en bleef dan een hele week op het hoofd. De mensen sliepen in een
half zittende houding. Later werd de kap zo gemaakt dat ze in het geheel
op en van het hoofd gezet kon worden.

Bij de "grote kap" hoorde een speciale haardracht.

Het haar werd van achteren afgeknipt,

de rest werd tot 2 vlechten gedraaid (pijpekrullen), die
langs de slapen onder de muts  uitkomen.

De ponny werd naar boven gekruld als een luifeltje boven de ogen.
Met suikerwater verstevigd zodat hij recht naar voren staat.

Tot ongeveer 1960 werd deze hoofdbedekking gedragen
en daarna vervangen door de moderne Marker muts.

Bronnen:
- boeken:
 Onze klederdrachten- Constance Nieuwhoff
Het streekdrachtenboek - Nederlands Openluchtmuseum
De handwerken op het eiland marken- Maria van Hemert
- foto's :
www.geheugenvannederland.nl

Brede zoom

Tijd gehad om de brede zoom te maken,

 wat een leuk werk ( in het begin wel een gepuzzel,pfff.... ) !!!

Dankzij de duidelijke foto's en tekst van Margreet,

 want het was mijn allereerste keer.

Net zoals dit de eerste keer is dat ik een blog plaats via mijn ipad, 

ben benieuwd of het werkt.

De brede zoom heb ik alleen gemaakt op mijn oefenlapje ( 15x18 cm),

 dus het echte grote werk kan binnenkort gaan beginnen. 

Maar ik ben er klaar voor ( nu alleen even tijd maken.....)  !!!!

P.S. toch even via de computer bijgewerkt, 

was niet zoals het er normaal uitziet.

Een neefje !

Gisteren aan het eind van de middag

werd ons neefje geboren.

Jammer is dat hij ver weg woont !

Te ver om even om het hoekje kijken....

Als mijn schoonzus en hij vandaag thuiskomen uit het ziekenhuis,

schieten we "even" op en neer en anders wachten tot zondag, pfff!

Benieuwd naar zijn naam ?

We hebben een...

en een.....

daarna een...

en dan een ....

en als laatst een ....

Samen vormt dat....

Jelte ! Hij is 3420 gram zwaar en 50 cm lang !

Wat een wonder telkens weer !

Oefenstof (2)

Via de blog van Marcella (nuttigenfraai.blogspot.nl) kwam ik 

in aanraking met de tentoonstelling "Oefenstof" van Joke Visser.

Een overzicht van Joke's verzameling over drie eeuwen merklappen.

Marcella was in juni van vorig jaar naar Parijs gegaan om daar

de tentoonstelling in de Bibliothèque Forney te bezoeken.

In haar blog van 21 oktober schreef ze 

dat de tentoonstelling ook naar Nederland kwam.

Het werd gelijk op mijn wenslijstje gezet.

Vanaf 26 oktober hangt de tentoonstelling al in Breda's Museum

maar afgelopen zondag was pas de datum dat ik hem met eigen ogen kon zien.

We waren er rond 12.00 uur, helaas was het museumcafé dicht.

Er stond wel een koffieautomaat maar de thee was niet lekker.

Gelukkig hadden we een flesje water en een appel mee.

Na even bijgetankt te hebben van de reis, begon het genieten.

Merklappen schitterend ingelijst,computerschermen met detailplaatjes

van de merklappen en stoplappen. 

Zoveel steekjes en zoveel kruisjes van dichtbij bekeken, dat het soms duizelde.

Dat kwam omdat sommige kruisjes zo klein waren

 dat mijn ogen hard moesten werken.

Naast de merklappen van Marken was er ook

een tafel vol met vernaaide linten.

Op de 2e verdieping borduurlappen, pronkrollen 

en werk van de Industrieschool.

De overschakeling van de fijne met zijde geborduurde merklap

naar het grovere Berlijnse wolwerk van de borduurlap was voor mij groot.

Nu ben ik daar ook niet zo gek op.

Daarachter was echter een schatkamer vol met pronklappen/rollen.

Op zijn Frans klinkt het wat sjieker "souvenirs de ma jeunesse".

Juweeltjes vol met verschillende lapjes met diverse handwerktechnieken

om te laten zien wat zo'n meisje allemaal beheerste.

Het topstuk was de lap van Catharina Perk met 65 verschillende

handwerktechnieken.

Om 14.00 uur kwam Joke Visser zelf een rondleiding geven.

Wat een leuke, enthousiaste vrouw die vol passie
verteld over haar verzameling. Net een wandelende encyclopedie.
Zo vertelde zij o.a.50 vernaaide linten in haar bezit te hebben
en ze allemaal te willen borduren.Een aantal heeft zij al op patroon gezet,
 deze hingen in de museumwinkel en het desbetreffende patroon was te koop.
Verder vertelde ze hoe zij aan de "Souvenir de ma jeunesse" kwam
van Catharina Perk en allerlei verhalen over de lappen die er hingen.
Ik had nog wel uren kunnen luisteren......

Ik wilde een foto van haar nemen  tijdens het vertellen,
maar zij vertelde dit liever niet te hebben. Net zoals
zij liever niet heeft dat er veel detailfoto's genomen worden
omdat er mensen zijn die er dan patronen van kunnen maken.
Voordat ik naar binnen ging, heb ik netjes aan iemand van het museum gevraagd
of ik foto's mocht nemen en dat was geen bezwaar.
Maar ik respecteer Jokes wens en hou de foto's voor mijzelf.

Een mooie herinnering kocht ik; het boek wat Joke samen
met haar man maakte over deze tentoonstelling.
Zo kan ik thuis nog nagenieten van al dit moois.

Zij wilde het graag signeren en dat......

mocht wel op de foto !

Ik kocht ook nog 2 patronen van Markerlappen
niet echt om te borduren maar meer om te bestuderen voor de opbouw
voor de e-cursus "handwerken van het eiland Marken".

Wil je de verzameling nog van dichtbij zien ?
T/m zaterdag 2 februari zijn de merklappen nog te bezichtigen.
P.S. Op zondag verteld Joke enthousiast over haar lappen !

Oefenstof

Vandaag is het zover !

Mijn vriendin Wendy en ik vertrekken straks naar Breda

om alle merklappen te gaan bekijken van deze tentoonstelling.

Het leuke is dat Joke Visser een rondleiding geeft, 

ben benieuwd !

Tot gauw !

Thanks (2)

Met de Cricut die ik te leen had van een vriendin,

maakte ik deze kaart voor mijn schoonzus en zwager.

Een bedankje voor de gezelligheid met de Nieuwjaarsreceptie,

het heerlijke eten en dat Stijn (DS) in de Kerstvakantie 2x

bij hun mocht komen terwijl wij werkten.

Heerlijk is het om zulke familieleden te hebben !!!

Jammer was het dat het apparaat niet goed

 door het craftpapier heen sneed.

Iemand een tip ?

Paard van Marken

Helemaal in de ban van Marken, door

de e-cursus en het borduren van de vernaaide linten,

is het leuk om te melden dat er postzegels te koop zijn

 van "Het Paard van Marken",de vuurtoren van het eiland.
De vuurtoren bestaat dit jaar 175 jaar.

Gisteren werd het eerste velletje postzegels uitgereikt aan de

huidige bewoners van de vuurtoren. Sinds 2003 bewonen

Thijs en Liliane Spijker het huis van de vuurtoren.

foto's van facebookpagina vuurtoren "Het Paard van Marken"

Dit velletje is het eerste velletje uit een reeks van 25 postzegelvellen

 over de meest markante vuurtorens van Nederland.

De andere zijn alleen via een abonnement te verkrijgen.

Blauw of rose ?!

Gisteravond een begin gemaakt met

een welkoms-cadeautje voor mijn a.s. neefje of nichtje.

Mijn broer en zijn vrouw zijn in blijde verwachting 

van hun 2e spruit.

Ze wilden niet weten wat het wordt

(vind ik zelf ook het leukste hoor), 

dus maak ik maar een blauwe en rose variant.

Lastig is het wel dat ik niet weet uit hoeveel

letters de naam bestaat.......

Mijn schoonzus is 12 januari uitgerekend, 

maar mijn oudste neefje Hessel kwam ook wat later,

dus hoop nog wat tijd te krijgen.......

Zodra ik weer Tante ben, laat ik hier het resultaat zien !

Wip dus af en toe maar even langs om te kijken

of het zover is !

Thanks (1)

Van mijn vriendin Marphy mocht ik haar Cricut lenen

omdat ik graag deze letters wilde snijden voor op de muur.

Mijn Slice-letters worden niet zo groot.

Als bedankje maakte ik dit label met papier van Eline's winterhuis,

wat ik ook gebruikte voor de letters.

Flow

Rond de kerst gaf ik mijn schoonzus en mezelf de Flow cadeau.

 Reden was de mooie jaarkalender die erin zat

 met illustraties van Lobke van Aar.

 Afgelopen zaterdag heb ik zitten vouwen en scheuren

en de kaartjes aan een verzamelring geregen.Wat een klus, zeg !

Nu komt er iedere dag een mooie uitspraak

 of handige tip op mijn pad.

 Vandaag schreef ik 3 dingen waar ik trots op ben.

Mijn kinderen/gezin daar ben ik erg blij mee, met mezelf 

omdat het lukt om werk en gezin te combineren (had ik niet gedacht) en 

op mijn geloof omdat Jezus het mooiste cadeau is , wat God kon geven !

Waar zijn jullie trots op ?

Vernaaide linten in januari

Een nieuw jaar met hopelijk veel tijd om te borduren,

want de laatste weken kwam het er niet veel van.

Het 7e lint kwam af. Tussen de legger met de witte kruisjes

zitten vogels (zouden eenden kunnen zijn aan de bouw te zien).

En in de andere bon vogels op een sierelement.

Dit lint is net wat hoger dan de andere linten in dezelfde rij.

Vaak zijn de oudere linten smal, dus het zou kunnen dat

dit lint nog niet zo oud is.

Met mijn 8e lint maakte ik een beginnetje...

Tot begin februari !